Οι φρύνοι προβλέπουν τους σεισμούς

Οι κοινοί φρύνοι φαίνεται ότι μπορούν να αντιλαμβάνονται εκ των προτέρων το χτύπημα του Εγκέλαδου και εγκαταλείπουν τις αποικίες τους μέρες πριν από την εκδήλωση σεισμικής δραστηριότητας.

Απόδειξη ένας πληθυσμός βατράχων που εγκατέλειψε την περιοχή τρεις μέρες πριν από τον μεγάλο σεισμό που έπληξε την ιταλική Λ’ Ακουίλα, το 2009. Όπως αναφέρουν βιολόγοι στο επιστημονικό έντυπο Journal of Zoology, οι φρύνοι εξαφανίστηκαν παρά το γεγονός ότι βρίσκονταν 75 χλμ μακριά από το επίκεντρο. Παραμένει ωστόσο ασαφές το πώς τα αμφίβια προαισθάνονται τον σεισμό.
Δεν είναι εύκολο για τους επιστήμονες να μελετήσουν αντικειμενικά και ποσοτικά για το πώς τα ζώα αντιδρούν στη σεισμική δραστηριότητα, εν μέρει γιατί οι σεισμοί είναι σπάνιοι και απρόβλεπτοι. Έχουν πραγματοποιηθεί κάποιες έρευνες για τη συμπεριφορά των κατοικίδιων ζώων, ωστόσο η μέτρηση των αντιδράσεων των άγριων ζώων παρουσιάζουν αυξημένο βαθμό δυσκολίας. Ακόμη και αυτά για τα οποία έχει καταδειχθεί ότι αντιδρούν σε επικείμενους σεισμούς, όπως ψάρια, τρωκτικά και φίδια, συνήθως το κάνουν λίγο μόνο πριν από την εκδήλωση του φαινομένου.
Στην πρόσφατη έρευνα, η Δρ Ρέιτσελ Γκραντ από το βρετανικό Πανεπιστήμιο Όπεν μελετούσε σε καθημερινή βάση τη συμπεριφορά διάφορων πληθυσμών κοινών φρύνων στη λίμνη Σαν Ρουφίνο της κεντρικής Ιταλίας, την περίοδο που έγινε ο σεισμός. Οι έρευνές της περιλαμβάνουν δεδομένα από χρονικό διάστημα 29 ημερών πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον σεισμό των 6,5 βαθμών Ρίχτερ που χτύπησε στις 6 Απριλίου 2009 την πόλη της Λ’ Ακουίλα, 75 χλμ περίπου από το Σαν Ρουφίνο.
Πέντε μέρες πριν από τον σεισμό, οι αρσενικοί φρύνοι εγκατέλειψαν την αποικία σε ποσοστό 96%. Πρόκειται για εξαιρετικά ασυνήθιστη συμπεριφορά καθώς οι αρσενικοί φρύνοι μετά τη φάση της αναπαραγωγής, παραμένουν σε μεγάλους αριθμούς στην περιοχή έως ότου ολοκληρωθεί και η ωοτοκία. Ωστόσο, όταν έγινε ο σεισμός, η ωοτοκία μόλις είχε ξεκινήσει στη λίμνη, ενώ κανένα άλλο μετεωρολογικό φαινόμενο δεν μπορεί να συνδεθεί με την απότομη εξαφάνιση των φρύνων. Τρεις μέρες πριν από τον σεισμό, ο αριθμός των ζευγαριών σε αναπαραγωγή μηδενίστηκε εξίσου απότομα. Επιπλέον, η ερευνήτρια δεν εντόπισε κανένα νέο αυγό στο διάστημα που μεσολάβησε από το πρώτο χτύπημα έως τον τελευταίο μετασεισμό.
«Η έρευνά μας είναι η πρώτη που τεκμηριώνει τη συμπεριφορά ενός ζώου πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον σεισμό» δήλωσε η Δρ Γκραντ. Πιστεύει ότι οι φρύνοι μεταφέρθηκαν σε πιο ψηλά σημεία, πιθανόν εκεί που θα κινδύνευαν λιγότερο από πτώσεις βράχων, κατολισθήσεις και πλημμύρες. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορεί να εξηγήσει επακριβώς τον μηχανισμό με τον οποίο οι φρύνοι αντιλαμβάνονται την επερχόμενη σεισμική ενεργοποίηση.
Οι μεταβολές στη συμπεριφορά των κοινών φρύνων συνέπεσε με διαταράξεις στην ιονόσφαιρα, το ανώτατο ηλεκτρομαγνητικό στρώμα της γήινης ατμόσφαιρας. Τέτοιες αλλαγές στην ατμόσφαιρα συνδέθηκαν από ορισμένους επιστήμονες με την απελευθέρωση ραδονίου ή βαρυτικών κυμάτων που προηγούνται ενός σεισμού. Στην περίπτωση της Λ’ Ακουίλα, η Δρ Γκραντ δεν μπορούσε να προσδιορίσει τι προκάλεσε τις διαταραχές στην ιονόσφαιρα. Ωστόσο, τα ευρήματά της υποδεικνύουν ότι οι φρύνοι είναι σε θέση να ανιχνεύουν κάτι. «Οι φρύνοι μπορούν να ανιχνεύουν προσεισμικά στοιχεία, όπως απελευθέρωση αερίων και φορτισμένων σωματιδίων, και τα χρησιμοποιούν ως ένα είδος προειδοποιητικού αντισεισμικού συστήματος».